|
||||||||||||
|
| |||||||||||||
|
|
Aan: tom.moesker@gmail.com (3 oktober 1964)
CC: ??????
Q*1: Mijn gesjeesde studievriendje
Tom Moesker,
In de eerste jaren dat ik je kende was je voor mij
een leuke jongen. Een aantrekkelijke man. Mijn beste vriend. Na een half jaar
kon ik er bij mezelf niet meer onderuit. Ik was verliefd op jou. Verliefd op
een man. Je zette mijn wereld op zijn kop. Samen met jou voelde ik mij
fantastisch. Na een paar jaar werd het wel elk jaar minder. Mijn gevoelens
erodeerden. Jij veranderde nogal en werd ook minder leuk. Toen ik je met de ex
van Martin op het balkon zag zitten, dacht ik al, wat heeft Tom nu voor een
smaak. Als ik een vrouw onaantrekkelijk vond, was zij het wel. Bij Sylvia
dacht ik bijna hetzelfde. Was niet de enige. Heb het nooit goed begrepen, maar
dat ligt misschien ook wel aan mij. Je vertelde mij ook dat je er zelf aan
twijfelde of je met haar verder wilde. Maar deze relatie bleef aan. Jij
verhuisde naar Den Haag. Onze contacten werden minder. Toch bleef ik gek op
jou. Iedere keer wanneer we weer samen waren, kreeg ik weer dat gevoel. Dat
tegenstrijdige gevoel van verliefdheid en onbereikbaarheid. Aan de ene kant
wilde ik je een trap onder je kont geven, aan de andere kant wilde ik je het
eindelijk vertellen. Had er al veel te lang mee rond gelopen. Veel mensen
hadden het al lang door, heb er zelfs met meerderen over gesproken en jij wist
echt van niets? Zijn al mijn signalen totaal aan jou voorbij gegaan? Het kan
misschien waar zijn. Maar in jouw situatie had ik het al lang geweten. 'Zijn
jullie een stel of zo,' werd mij letterlijk gevraagd. Ook jou was daar
naar gevraagd.
Voel me door jou ook wel
enigszins seksueel misbruikt en daarna respectloos behandeld. Gewoon bij het
oud vuil gezet. Je hebt misbruik gemaakt van mijn gevoelens, waardoor ik
psychische en financiële schade heb opgelopen. Waarom eigenlijk? Mijn advocaat
ziet wel kansen op een schadevergoeding. Je hebt misbruik gemaakt van mijn
gevoelens en emoties en geen enkele rekening gehouden met je eigen huwelijk.
Wat denk je hoe dit voor Sylvia was. Verplaats je eens in ons. Ben je er trots
op wat je hebt gedaan? Wat bezielde jou? Waarom trok je me af en zoog je aan
mijn lul? Voor de flauwekul? Zelf al eens over nagedacht? Was je echt alleen
maar geil? Zit er toch niet iets anders achter? Nog met jullie
relatietherapeut besproken? Wat werd jullie geadviseerd?
Als ik jou nooit ontmoet had, was ik nu misschien
wel anders geweest. Nooit ontdekt dat ik jongens ook aantrekkelijk kon vinden.
Misschien wel net als jij. Getrouwd en kinderen. Heb nooit begrepen wat jij in
Sylvia zag. Datzelfde geldt, voor wat ik nog zag in jou. Wanneer ik met je om
ging, zag ik het allemaal niet meer scherp. Jij bespeelde mij al dan niet
bewust. Je trok me aan en stootte me af. Hoe zit dat nu met jou? Digitaal of
toch Analoog. 100% of toch 20/80, of iets daar tussen in. Bi+ of Queer?
Verliefd op de middelbare school op een jongen. Wekelijks met je vrouw naar
een homo-kroeg. Daar zelfs voor de grap nog een keer met een man gezoend. Mij
emotioneel misbruikt en het initiatief genomen op genitaal contact. Omdat je
zo opgewonden was? Je overdreven manier, waarop je mij telkens vertelde hoe
enorm gek je op vrouwen was. Probeerde je niet daarmee, andere gevoelens weg
te drukken? Het is mij wel duidelijk wat je bent. 100% hetero ben je in elk
geval niet. Dat bestaat ook niet eens. Dat is niemand. Je lijkt meer op mij,
dan ik dacht. Jammer dat ik daar niet eerder van op de hoogte was. Dat ik bang
was om je als vriend te verliezen. Dat was achteraf gezien, wel beter geweest.
Het kwam ook nog uit. Nogmaals wat bezielde jou? En hoe het daarna ging en hoe
je mij behandelde?
Veel lees en kijkplezier!
Groetjes,
To be Continued!
Arnold S. (Neocortex Terminator)
|
|
|
