|
||||||||||||
|
| |||||||||||||
|
|
Aan: Tom Moesker (Geboortedatum: 3 oktober 1964)
CC: Programma Manager
Datum: 23-12-2023; Versie: 23/12/23
Q*1: Mijn gesjeesde studievriendje
Tom Moesker,
Moet eigenlijk de eer aan mezelf houden. Maar die trek ik
nu naar me toe. Zie het maar als een reactie! Om je duidelijk te maken hoe
waardeloos je mij behandeld hebt. Verplaats je eens in mij.
1. ChatGPT: "Studievriendje, Misbruik,
Oud Vuil, Eerwraak".
Wat heb jij je waardeloos opgesteld. Wat bezielde jou? Je
weet wat ik bedoel? Nadat ik je het eindelijk vertelde, wist je van niets.
In jouw situatie het ik het al lang geweten. Er was ons beide naar gevraagd.
Nadat ik je het vertelde ging je ineens heel anders met mij om. Jij nam het
initiatief om met mij, in Amsterdam naar homokroegen te gaan. Zag daar de
humor wel van in. Maar dat jij je bij mij kijkend naar een erotische film,
je ineens ging aftrekken, was al heel iets anders. Niet dat ik dat
veroordeel, maar waarom deed je dat? Wilde je het proberen? Jammer dat je
niet duidelijker was en dat ik niet reageerde. Het zette me wel aan het
denken. Wat was jij van plan? Je was me aan het uitdagen. Wilde het
proberen. Je was nieuwsgierig, hoe ik zou reageren.
Bij jou thuis ging het enorm verder. We bezochten met je
vrouw jullie stamcafé. Een homo-kroeg.
Het was er best gezellig. Jullie kenden iedereen. Een kleine groep werd door
jullie uitgenodigd om bij jullie thuis te eten. Het was een kleurrijk
gezelschap, met ook nog een erg mooie vrouw, die bijna familie van je was.
In de kroeg hadden we al te veel gedronken. Ik tenminste wel. Op weg naar
huis, had ik in de bus grote moeite om in de benen te blijven staan. Terwijl
jij stond te koken en ook daarna, had ik een leuk contact met jullie
kennissen en vrienden en zelfs met die mooie vrouw. Jullie hadden haar
verteld, dat ik er zou zijn. Ze was speciaal voor mij gekomen. Vertelde je
me later. Vond haar best aantrekkelijk, maar ze was een lesbisch. Zo had ik
het begrepen. Maar dat bleek niet zo te zijn. Zo snel als jullie
kroegvrienden waren gekomen, zo snel vertrokken ze ook weer. Daarna dronken
en spraken we verder. Nadat je vrouw net naar bed was. En ik even weg was,
lag jij jezelf ineens zelf te bevredigen. Jezelf af te trekken. Of ik niet
mee wilde doen, vroeg je mij. Of dat wel kon antwoordde ik. 'En
Sylvia dan?', vroeg ik je nog. 'Geen probleem. Als die eenmaal naar
bed is, slaapt ze meteen', antwoordde jij. Dacht zelfs nog even na over
geslachtsziekten. Wist ik veel wat jij allemaal uit spookte. Jij nam het
initiatief om elkaar manueel en oraal te bevredigen? Het was 100% jouw
initiatief. Wat bezielde jou? Je vertelde mij, zo lang ik jou kende, tot
vervelens toe, hoe gek je wel niet op vrouwen was. Het was soms erg
overdreven. Maar jouw gedrag was tegenstrijdig. Je gedroeg je als man, maar
had zeker ook vrouwelijk trekjes. Neem nu dat opmaken en poseren en je door
mij eindeloos laten fotograferen. Ging er bij jou geen enkel lampje branden?
Je gaf me zelfs nog een duur fotoboek cadeau. Heb je nooit gedacht, al die
foto' s die Erik van mij maakt, is toch wel een beetje vreemd? Zelfs ik en
anderen vonden dat wel en wisten ook waarom.
Neem nou die volgende foto's van jou. Wat straal je daar nu
in uit? Het ziet er niet echt mannelijk uit. Meer een beetje vrouwelijk. Een
beetje nichterig. Een beetje androgyn. Die vrouwelijke kant van jou, sprak
me juist erg aan. Vond het erg mooi om te zien. Raakte daar ook van in de
war. Maar het was niet alleen dat. We hadden in het begin van onze studie
erg veel contact. Deden veel dingen samen en spraken met elkaar over bijna
alles. Soms leken we wel vriendinnen. Qua
gedachten zaten we vaak op 1 lijn.
Laat die foto's maar eens aan jullie
huwelijksgetuigen, zien. Vraag hen eens wat ze zien.
Begrijp nog steeds niet goed, dat ik er bij jouw thuis in
meeging en niet zei, 'waar ben jij in vredesnaam mee bezig?. Dit
is grensoverschrijdend gedrag.' Je vrouw was net
naar bed, je was pas getrouwd en had net 2 kinderen gekregen en bezocht ook al
een relatietherapeut. Maar ik wilde het ook weleens proberen met jou. Had mijn
gevoelens al te lang weggedrukt. Had ook behoorlijk veel gedronken. Jij had
ook wel een slok op. Je zei, als Sylvia
1 maal naar bed is, wordt ze niet meer wakker. Niet dus. We
werden betrapt. Maar daar gaat het niet over. Het gaat over jouw
initiatief. Ik denk dat ze al lang aanvoelde, dat er iets zou kunnen gebeuren.
Ze vertrok die ochtend vroeg en wilde mij nooit meer zien. Jij zou met haar
gaan praten. We namen de volgende dag nog als vrienden afscheid. Daarna liet
je me vallen en niets meer van je horen. Wat voor een iemand ben je dan? Was
mijn ansichtkaartje zo shockerend? Probeerde daarmee, er een soort uitleg aan
te geven. Er een draai aan te geven, waarom het gebeurde. En bood ook mijn
excuses aan. Waarom reageerde jij niet? Helemaal niet meer. In jouw situatie
had ik echt anders gehandeld. Wilde de eer aan me zelf houden. Dat doe ik nu
na 20 jaar, bij deze. Trek de eer zelfs naar me toe. Zie mijn reactie, maar
als een soort zelfreflectie. Voor jezelf. Je vertelde mij altijd zo gek op
vrouwen te zijn. Enorm vaak. Op het belachelijke af. Nu nam je ineens het
initiatief om mij, een man, oraal te bevredigen. Dan heb je, net als ik, wel
een steekje los. Of je bent normaler dan ik dacht. Je hebt me wel verbaasd en
ook mijn zelfbeeld tijdens onze vriendschap totaal veranderd. Ben je nu boos?
Op dit mailtje. Denk eens na. Daar heb ik meer aanleiding toe. Voel me door
jou (enigszins) misbruikt.
In de eerste jaren dat ik je kende was je voor mij een leuke
jongen. Een aantrekkelijke man. Mijn beste vriend. Nadat ik je een half jaar
kende, kon ik er niet meer onderuit. Ik was verliefd op jou. Verliefd op een
man. Ik vond het leuk en spannend. Je zette mijn wereld, op zijn kop. Maar ik
wist daar niet goed mee om te gaan. Samen met jou voelde ik mij gelukkig. We
deden veel dingen samen. Na een paar jaar, nadat jij naar de stad verhuisde,
werd het wel minder. Mijn gevoelens erodeerden. Jij veranderde nogal en werd
minder leuk. Toen ik je met die ex van Martin, op het balkon zag zitten, dacht
ik, wat heeft Tom nu voor een smaak. Dat met Sylvia heb ik ook nooit goed
begrepen. Dat ligt misschien ook aan
mij. Was niet de enige, die daar zo over dacht. Ze had
mij en onze vriendschap al snel door. Zag mij als een bedreiging. Je vertelde
mij zelf dat je er aan twijfelde of je met haar verder wilde. Maar deze
relatie bleef aan. Ze kwam eerst in jou studentenhuis wonen en jullie
verhuisden daarna naar Den Haag. Onze contact werd minder. Toch bleef ik gek
op jou. Iedere keer wanneer we weer samen waren, kreeg ik weer dat gevoel. Dat
tegenstrijdige gevoel van verliefdheid en onbereikbaarheid. Aan de ene kant
wilde ik je een trap onder je kont geven, aan de andere kant vond ik je nog
steeds een aantrekkelijke man en een goede vriend. Ik wilde je het eindelijk
gaan vertellen. Had er al veel te lang mee rond gelopen. Veel mensen hadden
het al lang door. Heb er zelfs met een een paar vriendinnen over gesproken.
Kreeg zelfs nog tips en adviezen. En jij wist echt van niets? Zijn al mijn
signalen totaal aan jou voorbij gegaan? In jouw situatie had ik het al lang
door gehad. 'Zijn jullie een stel of zo,' werd mij gevraagd,
toen iemand op mijn kamer al die foto's zag. Ook jou was er naar gevraagd. Hoe
dacht je nu over mij? Wat voelde jij? Zoals je bij mij achterop de motor zat
en je hele lichaam stevig aan mij vastklemde. Niemand, die dat zo deed. Het is
een standaard scene in een homo-film. Of hoe ik in de bioscoop tegen jou
aanleunde. Je zei er nooit wat van. En dan al die foto's die ik van jou maakte
en aan de muur hing. Die dubbele foto, waarvan 1 verstopt, die
ik je op je verjaardag gaf. Waarbij de silhouetten van
onze hoofden vlak tegen over elkaar stonden. Bijna op kus afstand. Weet zeker
dat jij deze foto hebt gezien. Je hebt er nooit een opmerking over gemaakt.
Hoe duidelijk kon ik zijn? En jij wist van niets? Er viel geen kwartje.
Voel me door jou seksueel misbruikt en daarna respectloos
behandeld. Gewoon bij het oud vuil gezet. Je hebt misbruik gemaakt van mijn
gevoelens, waardoor ik psychische en financiële schade heb opgelopen. Waarom
eigenlijk? Mijn advocaat ziet wel kansen op een schadevergoeding. Je hebt
misbruik gemaakt van mijn gevoelens en emoties en geen enkele rekening
gehouden met je eigen huwelijk. Wat denk je hoe dit voor Sylvia was? Verplaats
je eens in ons. Ben je er trots op wat je hebt gedaan? Wat bezielde jou?
Waarom trok je me af en zoog je aan mijn lul? Voor de flauwekul? Zelf al eens
over nagedacht? Was je echt alleen maar geil, zoals je zei? Zat er toch niet
iets anders achter? Of ben je gewoon een eikel? Nog met jullie
relatietherapeut besproken? Wat werd jullie geadviseerd? Dat met die advocaat
is mijn gevoel voor humor. Heb daar veel ervaring mee. Het lijkt me best leuk,
om met jou, voor de rechter te staan. Dan kan ik daar mijn gal spuwen.
Als ik jou nooit ontmoet had, was ik nu totaal anders geweest.
Misschien wel nooit ontdekt dat ik jongens ook aantrekkelijk kon vinden. Al
hoewel. Misschien was ik wel net als jij getrouwd en had ik kinderen. Maar als
ik echt eerlijk ben en naar mezelf kijk, weet ik het niet. Het had ook met een
mooie man gekund. Heb nooit begrepen wat jij in Sylvia zag. Datzelfde geldt,
voor wat ik nog in jou zag. Wanneer ik met je om ging, zag ik het allemaal
niet meer scherp. Jij bespeelde mij al dan niet bewust. Je trok me aan en
stootte me af. Hoe zit dat nu met jou? Digitaal of toch Analoog. 100% of toch
20/80, of iets daar tussen in. Bi+ of Queer? Verliefd op de middelbare school
op een jongen, vertelde je mij. Wekelijks met je vrouw naar een homo-kroeg.
Daar zelfs voor de grap nog een keer met een man gezoend. Getongd zelfs, als
ik me het goed herinner. Jij hebt mij emotioneel misbruikt en het initiatief
genomen op genitaal contact. Omdat je zo opgewonden was? De overdreven manier,
waarop je mij telkens vertelde hoe enorm gek je op vrouwen was. Probeerde je
daarmee, niet andere gevoelens weg te drukken? Of om mij iets duidelijk te
maken? Het is mij wel duidelijk wat je bent. 100% hetero ben je in elk geval
niet. Dat bestaat ook niet eens. Dat is niemand. Je lijkt meer op mij, dan ik
dacht. Jammer dat ik daar niet eerder van op de hoogte of me er bewust van
was. Maar je bent ook totaal anders. Je bent ambitieus en netjes. Ik ben
slordig en opportunistisch. Dat ik bang was om je als vriend te verliezen. Dat
was achteraf gezien, beter geweest. Die angst kwam ook uit. Nogmaals wat
bezielde jou? En hoe je mij daarna behandelde? Je reageerde nergens meer op.
Weet je hoe dat voor mij was? En dan dat HEMA-incident. 'Ik
kom jou ook overal tegen', zei ik nog. 'Ja
loop maar gauw verder.' , antwoordde jij. Want Sylvia stond vlak
bij. Verplaats je eens in mij.
Ik schijn op 1 of andere manier toch een geur te verspreiden of
iets uit te stralen. Er zaten vaker mannen achter mij aan. Daar kom ik nog op
terug. Jij was niet de enige man die ik aantrekkelijk vond. Maar wel de enige
op wie ik verliefd werd. Je was mijn
beste vriend, maar hoort nu tot de categorie grootste eikels die ik kende.
Krijg ineens weer last van mijn keel, als ik aan jou eikel denk.
Heb me ook afgevraagd hoe ik gereageerd zou hebben op een
vriend met longkanker,
waarmee ik een intieme band had. Die mailde, de stekker er uit te trekken. Kan
me niet voorstellen dat ik helemaal niets van me had laten horen. Heb enorm
veel geluk gehad. 90% overlijd binnen 5 jaar. En ik ben weer genezen.
Misschien begrijp je hoe hoog ik jou nog heb zitten. Mijn longcapaciteit is nu
30% minder. Maar ik merk er nauwelijks iets van. Je zult nu wel harder kunnen
lopen. Maar veel meer zal het niet zijn.
Met mijn loopbaan ging het wel redelijk goed. Via een
headhunter kwam ik weer in het westen terecht. Maakte als Programma Manager
van miljoenenprojecten bij Fortis en ASR, de kredietcrisis van dichtbij mee.
Ben daar zelf prima uit gekomen.
Vond jij jou filmpje op Vimeo niet leuk? Het was best populair.
Het laten verwijderen? Je had ook gewoon contact met mij kunnen opnemen. Dan
was het zo weggeweest. Maar dat mag je niet, of durf je niet. Waarom denk je
dat het daar stond? Dat geldt ook voor dit mailtje. Al hoe wel. Begrijp je het
nog een beetje? Schaam je je nog steeds niet? Ook niet een heel klein beetje?
Weet niet of ik overkom. Het interesseert mij niet heel erg veel. Kan vanuit
mijn gezichtspunt, over onze vriendschap en hoe die eindigde wel een boek
schrijven of een film maken. Het scenario ligt al klaar. Wat ben jij
waardeloos en respectloos met mij omgegaan. Wat bezielde jou? Als ik me in jou
verplaats zou ik me schamen.
Groetjes,
Artificial Intelligence (AI) - Will be Continued!
Arnold S. (Neocortex Terminator)
|
|
|
|
