|
|
tom.moesker@gmail.com; 3 oktober 1964.
Aan: tom.moesker@gmail.com (Geboortedatum: 3 oktober 1964)
CC: ????
Datum: 23-12-2023; Versie: 28/12/23
Q*1 : Mijn gesjeesde studievriendje
Tom Moesker,
Moet eigenlijk de eer aan mezelf houden. Dat doe ik nu bij
deze. Trek die eer nu naar me toe. Zie het maar als een reactie op jou actie!
Om je duidelijk te maken hoe waardeloos je mij behandeld hebt. Verplaats je
eens in mij.
Wat heb jij je waardeloos opgesteld. Wat bezielde jou? Je weet wat ik bedoel? Nadat ik je het eindelijk vertelde, wist je zogenaamd van niets. In jouw situatie, had ik het al lang door gehad. Er was ons beide naar gevraagd. Daarna ging je ineens heel anders met mij om. Jij nam het initiatief om met mij, in Amsterdam naar homo-kroegen te gaan. Ik zag daar de humor wel van in. Maar dat jij je bij mij thuis, kijkend naar een film, ineens met je geslachtsdeel ging spelen, was al heel iets anders. Bij jou thuis ging het veel verder. We bezochten met Sylvia jullie stamcafé. Een homo-kroeg. Het was er best gezellig. Jullie kenden iedereen. Een grote groep, werd door jullie uitgenodigd om bij jullie thuis te komen eten. Het was een kleurrijk gezelschap. In de kroeg hadden we al te veel gedronken. Ik tenminste wel. Op weg naar huis, hadden jij en ik, in de bus grote moeite om in de benen te blijven staan. We hadden enorm veel lol. Terwijl jij stond te koken en ook daarna, had ik een leuk contact met jullie kennissen en vrienden. Je belde Esther, de dochter van de vriend van je moeder, om ook langs te komen. Ze kwam speciaal voor mij, vertelde je me later. Jullie kroegvrienden kwamen allemaal tegelijk binnen. Zo vertrokken ze ook weer. Daarna dronken en spraken jij en ik verder. Nadat je vrouw naar bed was gegaan en ik even weg was, lag jij jezelf ineens te bevredigen. Jezelf af te trekken. Of ik niet mee wilde doen, vroeg je mij. Of dat wel kon antwoordde ik. 'En Sylvia dan?'. 'Geen probleem. Als die eenmaal in bed ligt, slaapt ze meteen en wordt ze niet meer wakker.' antwoordde jij. Dacht zelfs nog even na over geslachtsziekten. Wist ik veel wat jij allemaal uitspookte. Jij nam het initiatief om elkaar oraal te bevredigen? Het was 100% jouw initiatief. Wat bezielde jou? Omdat je zo enorm geil was zei je nog. Waarom nu ineens? Waarom met mij? Waarom met een man? Je vertelde mij, zo lang ik jou kende, tot vervelens toe, hoe gek je wel niet op vrouwen was. Het was soms erg overdreven. Ken niemand, die dat zo deed. Maar jouw gedrag was tegenstrijdig. Je gedroeg je als man, maar had ook vrouwelijk trekjes. Neem nu dat opmaken en je door mij laten fotograferen. Ik bleef maar foto's van je maken. Je gaf me zelfs nog een duur fotoboek cadeau. Heb je nooit gedacht, waarom maakt Erik zoveel foto's van mij? Waar komt die drang bij hem toch vandaan? Ik en anderen wisten wel waarom.
Neem nou die volgende foto's van jou. Wat straal je daar nu in uit? Je ziet er niet echt mannelijk uit. Meer een beetje vrouwelijk. Een beetje nichterig. Een beetje androgyn. Die vrouwelijke kant van jou, sprak me aan. Raakte daar ook van in de war. Maar het was niet alleen dat. We hadden in het begin van onze studie erg veel contact. Deden veel dingen samen en spraken met elkaar over bijna alles. Soms leken we wel vriendinnen. Qua gedachten zaten we vaak op 1 lijn. We hadden een erg leuke tijd. Zo heb ik dat ervaren. Heb heel wat filmpjes op je leeggeschoten en jij genoot daarvan. Jij vond het erg leuk om voor mij te poseren. Je klaagde nooit.
Laat die foto's maar eens aan jullie homoseksuele vrienden
en huwelijksgetuigen, zien. Wat heb je hen eigenlijk over mij en dat
weekend verteld? Heb nog veel meer van dit soort foto's. Je moeder en zus,
deden er zelfs aan mee, om je als vrouw op te maken en te kleden. Jij vond
het leuk om te doen. Jouw vrouwelijk kant, maakte je voor mij
aantrekkelijker. Jij poseerde voor mij, opgemaakt als vrouw. Je keek me
zelfs geil aan. Het was voor mij opwindend. Waar komt dit in jou, nu
vandaan? Heeft het met je vrouwelijke schoenmaat 43 te maken?
Begrijp nog steeds niet goed, dat ik er bij jouw thuis in
meeging en niet zei, 'Tom, waar ben jij in vredesnaam mee bezig? Dit
is sinds een paar jaar, grensoverschrijdend gedrag.' #MeToo! Je
vrouw was net naar bed. Je was pas getrouwd en had net 2 kinderen gekregen
en jullie bezochten ook al een relatietherapeut. Maar ik wilde het ook
weleens met jou proberen. Had ook behoorlijk veel gedronken. Jij had ook
een slok op. Je zei, 'als Sylvia in bed ligt, valt ze meteen in slaap
en wordt ze niet meer wakker.' Niet dus. We werden betrapt. Maar daar
gaat het niet over. Het gaat over jouw initiatief. Ik denk dat Sylvia het
al lang, aanvoelde komen. Ze vertrok die ochtend vroeg en wilde mij nooit
meer zien, vertelde je mij. Je gaf mij ook nog de schuld. 'Ja dat zijn
de risico's als je zulke dingen doet.', zei je. Zulke dingen doet?
Wie begon dit nou? Wie nam nu het initiatief.' Kon me ook wel voor
mijn hoofd slaan, dat ik er in was mee gegaan. Sinds ik jou vertelde nogal
gek op jou te zijn geweest, begon je mij ineens heel anders te behandelen.
Net zoals tijdens jou bezoeken aan mij in Amsterdam, had je ook dat hele
weekend mijn gevoelens en de spanning tussen ons weer opgebouwd. Met jouw
genitale actie, als hoogte en meteen als dieptepunt. Waarom deed je dat?
Jij zou met haar gaan praten. We namen de volgende dag nog als vrienden afscheid. Ook dat vergeet ik nooit. Daarna liet je me als een baksteen vallen en niets meer van je horen. Wat voor een iemand ben je dan? Was mijn ansichtkaartje die ik een week later naar Sylvia stuurde, zo shockerend? Jij liet niets van je horen. Probeerde daarmee, er een soort uitleg aan te geven. Er een draai aan te geven, waarom het gebeurde. En bood ook mijn excuses aan. Wat heb je haar verteld? Dat ik jou gulp opende en je mij niet meer kon tegenhouden. Dat je in slaap was gevallen en ik ineens met mijn handen in je broek zat. Of dat ik jou aangerand had en je me niet kon tegenhouden. Of je mij verwarde met een andere, mooie vrouw. Of weer eens overspel had gepleegd. Waarom reageerde jij niet? Helemaal niet meer. In jouw situatie had ik echt anders gehandeld. Ik wilde de eer voor me zelf houden. Dat doe ik nu, na 20 jaar, bij deze nog steeds. Trek de eer naar me toe. Zie mijn reactie, maar als een soort zelfreflectie, voor jezelf. Denk er eens over na. Realiseer je eens wat voor een eikel je eigenlijk bent. Hoe je met mij en ook met je vrouw bent omgegaan. Je vertelde mij altijd zo gek op vrouwen te zijn. Enorm vaak. Op het belachelijke af. Nu nam je ineens het initiatief om mij, een man, oraal te bevredigen. Omdat je zo geil was. Dan heb je, net als ik, wel een steekje los. Of je bent normaler dan ik dacht. Je hebt me wel verbaasd en ook mijn zelfbeeld, tijdens onze vriendschap totaal veranderd. Voordat ik jou leerde kennen besefte ik niet eens dat ik mannen ook aantrekkelijk kon vinden. Alhoewel. Mijn eerste vriendin met wie ik op dansles zat, was erg gespierd en had kort haar. Ze was een sportzwemster en echt atletisch gebouwd. Mijn klasgenoten maakten daar met mij, al homo-grapjes over. Daar kon ik wel om lachen. Daarna viel ik voor echte mooie vrouwen, met alles erop en eraan. Ik fantaseerde niet over intieme handelingen met een man. Die fantasie kwam wel nadat ik jou leerde kennen. Misschien ook wel door die vrouwelijke kant in jou. Ben je nu boos? Op dit mailtje. Denk eens na. Daar heb ik meer aanleiding toe. Voel me door jou geestelijk en seksueel misbruikt en daarna respectloos behandeld.
Hoe vindt je dat nu zelf, hoe je met mij en je
vrouw bent omgegaan?
Met mijn loopbaan ging het erg goed. Via een headhunter
kwam ik weer in het Westen terecht. In Utrecht, Amersfoort en
Nieuwegein. Maakte als Programma Manager van miljoenenprojecten bij
Fortis en ASR, de kredietcrisis van dichtbij mee. Ben daar zelf prima
uit gekomen. Wat ik niet begrijp, is dat jij in je dienstplicht bleef
hangen en vlak voor het einde, je bedrijfskunde studie in de wilgen
hing. Jouw eindpraatje was indrukwekkend. In het Engels en wat een
publiek. Die van mij was heel wat minder. Ik raakte zelfs, mede door
jou, mijn tekst weer kwijt.
Omdat je midden in de winter, met alleen een colbertjasje aan, mij
onverwacht vlak voor mijn praatje bezocht en je weer met je handen
stevig om mijn middel en met je hele bovenlichaam stevig tegen mij aan
achterop de motor zat. . Raakte, mede daardoor, weer
volledig in de war en de tekst weer kwijt. Dat koste mij en mijn
collega-student zelfs 2 punten. Anders was ik met een 9 afgestudeerd.
Maar dat jij vlak voor het einde, na bijna 10 jaar, alles in de wilgen
hing. Daar begrijp ik niets van. Moest je nog zoveel vakken doen, of
werd jouw praatje volledig afgekraakt? Wat was er aan de hand? Als je na
een paar jaar, door succesvol ondernemerschap stopt, begrijp ik het.
Maar in jouw situatie, terwijl je in dienst zat? Kon je het collegegeld
niet meer betalen? Zelfs jouw werkgever had het niet door. Je liet me
nog lachend, je visitekaartje, waarop je titel stond, die je niet had,
zien.
Hen hiervan nog, of al van op de hoogte gesteld? Dat zal wel niet. Dat
had ik in jouw situatie ook niet gedaan. Maar voor mij was dat ook niet
nodig. Misschien begrijp je nu waarom ik je een eikel vind. Jouw eikel
had ik ook nog in mijn mond. Heb nog steeds problemen met slikken. Vraag
me ook nog steeds af wat ik gedaan zou hebben, wanneer je was klaar
gekomen. Ken je de TV serie: Spuiten en Slikken. Die serie was ook wel
iets voor ons geweest.
Vond jij jou filmpje op Vimeo niet leuk? Het was best
populair. Het laten verwijderen? Je had ook gewoon contact met mij
kunnen opnemen. Me kunnen mailen. Dan was het zo weggeweest. Maar dat
mocht of durfde je niet. Waarom denk je dat het daar stond? Dat geldt
ook voor deze tekst. Al hoewel. Begrijp je het nog een beetje? Schaam je
je nog steeds niet? Ook niet een heel klein beetje? Weet niet of ik
overkom. Het interesseert mij niet heel erg veel. Kan vanuit mijn
gezichtspunt, over onze vriendschap en hoe die eindigde wel een boek
schrijven of een film of TV-serie maken. Het scenario ligt al klaar. Als
ik er wat bij verzin, zelfs meerdere seizoenen. Wat ben jij waardeloos
en respectloos met mij omgegaan. Wat bezielde jou? Als ik me in jou
verplaats, zou ik me schamen. Zo had ik een ander niet behandeld. "Wat
gij niet wilt dat U geschiedt, doe dat ook een ander niet aan." (Mattheus
VII vs. 12 en Luc. VI, 31: ) (Ben
nog steeds Atheïst. Dus dit geldt, net zoals blijkbaar bij jou, ook niet
voor mij).
Groetjes,
Artificial Generated Text (AGT) - To be Continued!
Arnold S. (Neocortex Terminator)
(Artikel 246 sr Wetboek van Strafrecht). Voel me door jou psychisch en lichamelijk misbruikt.
H1 t/m 6 Een paar hoofdstukken. Een stukje tekst uit 2003. Het is fictie. Mocht iemand zich hierin herkennen, tekst willen toevoegen of verwijderen, dan kan hij of zij contact met mij opnemen.
|
|
|